Puisi-puisi Syahril Latif; Ngantiang Pianaké Mulih Uli Umah Dadongné

Gagambaran Affandi, Sumber; arsip.galeri-nasional.or.id


Sekat Somahné Ngalahin Mati

Sekat somahné ngalahin mati
Pangawiné ento kapah ngenah
Anaké nyambat, ia nongos di tanggun désa
Joh ngaduluang uli tukadé ané sepi jampi
Magaé di carik, dadi santri lan ngajahin ngaji
Kota, rurung linggah miwah lampu
Sing buin nepukin makita
Setata ngraos; “Dini tiang nau makérti ngayah. Buina tiang suba tua.”



Sejak Kematian Istri

Sejak kematian istri
Penyair itu jarang bersua
Kata orang, ia tinggal di ujung desa
Jauh ke hulu sungai yang sunyi
Bertani, jadi santri dan mengahar ngaji
Kota, jalan raya dan lampu-lampu
Tak menarik hatinya lagi
Katanya: “Aku tenteram di sini dalam hidup mengabdi dan aku tak muda lagi.”



Bintaro

Jani, joh di panepi kota, suud ujan
Likub bon tanah anginé
Bungané ané kembang ngesiuhang miikné
Guminé nyaluk sandikala tur gesit
Di punyan-punyanané kedisé pacruit

Ipidan, meled gati idéwa jenek di tongosé sepi
Jani padéwékan tiang dini
Nyén ajak tiang buin maraosan?
Sebet di umahé ené pedidi
Adénan mawali ka tongosé ngontrak pidan
Di gangé kosek di Jakarta
Di gangé bényék lan cupit gati
Asal buin bareng ngajak nutur buka jatimula



Bintaro

Kini, jauh tinggal di luar kota, sehabis hujan
Udara berbau tanah
Dan bunga segar mengembangkan aroma
Hari senja dan dingin
Burung-burung mencicit di pohonan

Dulu, betapa engkau inginkan tinggal di tempat sunyi
Sekarang aku sendiri
Dengan siapa aku akan bercakap-cakap lagi?
Tak bahagia aku di rumah sendiri
Biarlah ku kembali ke rumah kontrak dulu
Di gang yang pengap Kota Jakarta
Di gang yang becek dan sempit
Asalkan bisa bercakap-cakap bagai sediakala



Ngantiang Pianaké Mulih Uli Umah Dadongné

Hayati, bulan Oktoberé buin teka
(Ngranaang inget ngatehang idéwa ka tanggun rurungé)
Nadaksara meled gati katemu, meled gati
Sakéwala sing sida, wiréh iraga mapasahan!
Jani nedeng masan ujan di panepi kota
            tongos majujuk umahé ané pragat mara pesan
Kedisé ané pacruit ngalih sebuné ngilgilang
Nuju dingin kéné tongos ngalih anget tuah adi!
Di arep umahé membat padang linggah, tegal séla sawi
            membat tegal mapulain gedang tur dikajohan
            ngenah majajar bukit pelung warnané
Ngenehang idéwa dekdek lidek kenehé
Pened awaké negak di ampiké uli semengan kanti sanja
Pianaké tondén mulih uli umah dadongné
Di macliek paningalané marasa kacunduk ajaka idéwa



Menunggu Anak-anak Kembali dari Rumah Neneknya

Hayati, bulan Oktober muncul kembali
(Saat kau kuantar ke ujung jalan)
Tiba-tiba aku menjadi sangat kangen padamu
Tapi kita tetap terpisah!
Kini sedang musim hujan di pinggir kota
            tempat tinggal yang baru
Burung-burung mencicit kedinginan mencari sarang
Engkaulah kehangatanku!
Di depan rumah terbentang rumputan, ladang-ladang ketela
            kebun-kebun pepaya dan jauh di sana
            bukit-bukit yang biru
Ngilu hatiku mengenangmu
Penat badanku duduk seharian di beranda
Anak-anak belum kembali dari rumah neneknya
Dalam kantukku serasa bertemu kau kembali


NB: Kaambil saking Ziarah tur kabasabaliang antuk IDK Raka Kusuma


No comments