I Locong Nyelékang Agama

Olih: Désak Madé Yunda Ariésta

Potrekan Manik Sudra
Kanti semengan I Locong ngudik HP. Klénang klening ramé munyin HPné. Ento ngaé Luh Ani bangun.
“Jam kuda né bli? Adi suba uyut gati HP bliné semengan?”
“Mara jam setengah pat. Bli kondén maan mesaré né Luh. Panes basang bliné.”
“Panes kénkén? Apa daar bli? Bénjep gaénanga nyen loloh.”
“Aruh, panes basang tusing ulian dadaran. Panes basang gedeg né Luh. Émosi jiwa bli.”
“Kenapa bli gedeg?”
“Né ada anak mamunyi nyelékang agama iraga.”
“Aruh....”
Sawiréh enu kiap, Luh Ani tusing masaut liu. Laut masaré buin.
***
Galahé suba jam dasa semengan. Munyin kulkul banjaré madingehan samar-samar. Luh Ani, ngénggalang ngojog nundun I Locong ané enu geris-geris mesaré.
“Bli, bangun malu bli. Nak tedun jani lanang banjaré. Lakar ngayah, nyanan Ida Sasuhunan tedun ka Béji.”
“Aruh, kiap bli Luh. Mara maan mesaré. Kanggoang kéna dedosan malu. Nu ngidaang bli mayah.”
“Mimih, kéné suba ada galah mesaré anggona ngudik HP. Gaé soléh jemak bli. Mabraya sing maan, ngaturang ngayah masi sing maan.”
“Mih, mencéng sajan adi Luh. Baang mesaré malu buin molas menit. Nyanan dundunin. Kanggoang siduri teka.”
“Nah, yén suba kéto.”
***
Buin molas menit.
“Bli bangun!”
Luh Ani gelur-gelur uling sisi. I Locong, kijap-kijap sambilanga ngerémon.
“Aruh, angsoang suba bangun. Yén sing bangun buin maan ‘gumi magambar,’ masi jumah.”
Tondén makisid I Locong uling jumaan sagét suba mamunyi buin HPné.
“Mimih.. Biin jelemané ni poloné mamunyi soléh di grup. Kar inbox jani kénkén sebenéhné keneh jelemané ené.”
Suba liwat tengan jam, kondén masi I Locong pesu. Iteh ngisi HP, sambilanga ngerémon tur angkih-angkih maciri basang gedeg. Wiréh tusing ada pesu Luh Ani nyeeb uling sisi.
“Mimih Ratu, dong kondén makisid uling pesaréané to. Mih...ngelah adi tiang kurenan mayus buka kéné.”
“Siep malu Luh. Buin panes basang bliné. Buin ada jelema ajum nyelékang agama. Né bli tantangina ajak ia.”
“Wé bli, yén dadi tiang maang tetimbang. Sing perlu bli ngerambang anak kakéto. Ento bisa oknum ada nyelap ngaa panes iraga. Yan suba panes sinah lakar ngaa uyut tur iyeg. Bli nawang, uling ibi suba bli inget mebakti, malajahin isin buku agama? Kadén tuah HPné ento ané baktinin bli. Anaké nyacad kanti béngés, agama iragé tusing lakar kénkén. Anaké ané terpancing cara bli né dadiné merebutin balung tanpa isi.”
“Mimih, orta I Luhé suba cara anak madarma wacana. Apa tawang I Luh. Yén nak kakéné depin kadong tuman nyanan ia.”
“Ah, yén suba kéto. Jalanang suba keneh bliné. Ngujang tiang ngutang munyi nuturin anak beluk cara bli.”
Kanti das sanja, I Locong engsap madaran ngitungin HPné ento. Kepel-kepel limané kadirasa nagih ngantem anak ané ajaka inbox ento. Né jani mirib gedeg basangné tusing ngidaang ban naanang. Laut énggal bangun nyemak baju anget, tas kompék tur kunci motor. Pesu lantas I Locong nyaluk hélm lakar ngaba sepéda motor.
“Wé bli, kal kija ento! Sasuunané lakar tedun. Mai ajaka ka Pura maturan malu,” kéto Luh Ani makaukan.
“Luh, bli lakar ngalih jelema ané ngéndah ento. Gedeg basangé.”
“Né mara ja, sing san dadi élokang gedeg bliné. Kanti prajani nagih ngalih.”
“Ené masalah harga diri Luh. Bli suba direndahkan.”
“Yén dadi tiang nawang. Apa ané ngaé bli kanti nagih ngalih buka kéné?”
“Kéné Luh, masak bli oranga lengeh. Tusing nawang isin Wéda.”
“Oh kéto, jani tiang metakon, nawang bli isin Wéda apa?”
“A..e..e.. apé nah Luh, sing nawang, éh engsap Luh.” (*)


Désak Madé Yunda Ariésta
magenah ring Karangasem.

No comments